Afgelopen vrijdag werd de expositie “30 jaar concrete kunst” met werken van Roland de Jong Orlando geopend in de expositieruimte van de KEG in ’t Spectrum. De expositie werd door de kunstenaar zelf geopend in het bijzijn van een aantal belangstellende kunstliefhebbers. Roland de Jong Orlando is een geboren Schijndelaar, maar al een hele tijd lang niet meer woonachtig in Schijndel. Nu hij 30 jaar actief is als kunstenaar vond hij het mooi om in zijn geboorteplaats een jubileumtentoonstelling samen te stellen met werken, waar hij de afgelopen 30 jaar aan heeft gewerkt. Tijdens deze tentoonstelling zijn werken te zien zoals tekeningen en zelfs minsteck-werk dat niet eerder is vertoond.
Eerder werd er in de tuin van het Jan Heestershuis al een tentoonstelling geopend met werken van Roland de Jong Orlando, waar belangstellenden bij de opening in ’t Spectrum ook een kijkje konden gaan nemen.
Wil je het werk van deze van oorsprong Schijndelse kunstenaar ook gaan bekijken, dan kan dit in ’t Spectrum tijdens openingstijden. De expositie is te bezoeken t/m 9 oktober. De werken in de beeldentuin van het Jan Heestershuis zijn te bezichtigen t/m 1 oktober. Museum Jan Heestershuis is geopend van woensdag tot en met zondag van 13.00 tot 17.00 uur. In verband met de beschikbare ruimte en het in acht nemen van de 1,5 meter afstand geldt er een maximum van 8 bezoekers dat tegelijk binnen kan zijn.
Kunstenaar Roland de Jong Orlando
Roland de Jong (1961 Schijndel) studeerde in 1990 af aan de Hogeschool voor de Kunsten in Amsterdam. Zijn kunstwerken genieten internationale bekendheid. Zijn werk behoort tot de stroming van de Concrete Kunst, een geometrisch-abstracte stijl waarbij er geen enkele verwijzing naar de realiteit is. Zijn fascinatie met systemen, patronen, regels en het creatieve gebied tussen wiskunde en esthetiek is duidelijk zichtbaar in zijn beelden. Ritme, harmonie en innerlijke progressie zijn daarbij van groot belang. Zijn sculpturen (veelal in Cortenstaal) zijn opgebouwd uit modules, die hij volgens een bepaald plan produceert, bijv. door het systematisch veranderen van de zaaghoek. Bij het rangschikken van die modules maakt hij soms gebruik van getallenseries (zoals Fibonacci), maar ook spelenderwijs doet hij onderzoek naar mogelijke combinaties, waardoor er verrassende, nieuwe vormen ontstaan. De samengevoegde modules vormen uiteindelijk een nieuw geheel, dat meer is dan de som der delen.
